My Favorite stuff : Movie

หลังจากที่ไม่ได้มาเขียนบทความนานมาก
จนหลายคนคิดว่าบทความที่แล้วเป็นสิ่งที่เราจะเขียนซะแล้ว - -
แต่วันนี้จะเขียนเกี่ยวกับ My favorite stuff จริงๆจังๆซักทีละ

สิ่งที่เราชอบก้คือการอ่านหนังสือ และการดูหนัง
และเมื่อเร็วๆนี้เราได้ไปซื้อหนังมาเรื่องนึง
เรื่อง Tokyo Tower - Mom & Me, and sometimes Dad
คือตอนแรกจะไปหาหนังเรื่อง always มาดู
เพราะเห็นอาจารย์เอามาโชว์ในคาบ intro film
แต่พอเจอเรื่องนี้ ก็เลยตัดสินใจซื้อมาด้วย

หนังเรื่องนี้เป็นหนังญี่ปุ่นที่เป็นเรื่องราวของแม่กับลูก ... พ่อ และเด็กๆ ... ความรักและมิตรภาพ ความหมายของวัยเยาว์ ผ่านความรู้สึกของความทุกข์ ความเศร้า ความเหงา และความรัก จากความทรงจำที่คุณมีให้กับผู้ที่รักคุณที่สุด

หนังเรื่องนี้สร้างมาจากหนังสือนิยายชื่อเรื่องเดียวกัน
แต่อันที่เป็นหนังสือเราก็ยังไม่เคยอ่านนะ เดี๋ยวมีโอกาสต้องไปหาซื้อมาอ่าน

เรื่องย่อ
TOKYO TOWER Mom & Me, and sometimes Dad ถ่ายทอดเรื่องราวจากความทรงจำของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่มีให้แก่แม่ของเขา เรื่องราวของ เด็กหนุ่มผู้เปี่ยมความฝัน ที่เดินทางจากบ้านเกิดตัวเอง เพื่อมุ่งหน้าสู่โตเกียว ด้วยความหวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะประสบความสำเร็จ มีชื่อเสียงโด่งดัง “ ลูกชาย “ รับบทโดย โจ โอดางิริ ที่เป็นหนึ่งในเด็กหนุ่มเหล่านั้น เขาหลงใหลไล่ตามความฝันของตัวเองอยู่นานปี และใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปวัน ๆ โดยหวังว่าสักวันเจะประสบความสำเร็จ จนวันหนึ่งเขารู้ข่าวว่า แม่กำลังป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย และนั้นคือจุดเริ่มต้นของการที่ผู้ชายคนหนึ่ง ได้เรียนรู้คุณค่าของการมีชีวิตอยู่อีกครั้งหนึ่ง ผ่านความทรงจำแห่งความรักที่แม่มีให้แก่เขา “พ่อของผม ถูกหักอกโดยมหานครโตเกียว เขาเดินทางกลับบ้านเกิด, ส่วนผม ทิ้งบ้านเกิดเพื่อเดินทางสู่เมืองใหญ่ จนทำให้หลงลืมคนที่อยู่ข้างหลัง , แม่ของผมคือผู้หญิง ผู้มั่นคง แต่ภาระทำให้เธอต้องละทิ้งความสุขส่วนตัว ความใฝ่ฝันสูงสุดของเธอคือการที่ได้ไปยืนอยู่บนหอคอยโตเกียวพร้อมกัน พ่อ แม่ ลูกพวกเขาทั้งคู่ตัดสินใจแต่งงานกันตั้งแต่ตอนวัยรุ่น โดยที่แม่คิดว่านี่ผู้ชายที่เธอรัก และความรักคงจะเปลี่ยนเขาได้ สามารถหยุดอารมณ์รุนแรงเวลาที่เขาเมาได้ แต่แล้ววันหนึ่งความอดทนของแม่ก็ถึงขีดสุด เมื่อพ่อเมากลับบ้านและระเบิดอารมณ์ใส่ผม ผมจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น รู้เพียงแต่ว่า จากนั้นแม่เลี้ยงผมมาโดยลำพัง แม่ไม่เคยบ่นว่าเหนื่อย ไม่เคยบอกว่าไม่ได้เวลาผมเอ่ยปากขออะไร ทุกครั้งที่ผมกลับมาบ้านจะมีอาหาที่แม่ทำไว้รอผมอยู่ที่บ้านเสมอเมื่อผมโตขึ้นผมบอกแม่ว่า ผมจะไปโตเกียว ไปทำความฝันของพ่อที่จะเป็นจิตรกรให้เป็นจริง ผมเชื่อว่าผมจะต้องทำได้ แม่ให้ผมไปโดยไม่เคยทัดทานอะไรเลย แม่ส่งเงินมาให้ผมเสมอ เวลาที่ผมเดือดร้อน เวลาผ่านไปเนิ่นนานหลายปี ผมก็ยังคงหวังเสมอว่าสักวันผมจะประสบความสำเร็จให้แม่ได้ภุมิใจ แต่แล้ววันหนึ่งผมเพิ่งได้ข่าวว่าแม่ไม่สบาย แม่ไม่เคยบอกผมมาก่อนว่าแม่ป่วย .. ด้วยโรคมะเร็งระยะสุดท้ายแม่ครับ จากนี้เวลาผมกลับบ้าน จะมีใครคอยทำกับข้าวไว้รอผมไหม .... ผมขอโทษครับแม่และผมอยากให้แม่มาอยู่กับผมที่โตเกียวนะครับ “
ข้อมูลจาก http://www.showded.com/

หนังเรื่องนี้
ได้ชื่อนี้มาเพราะ ความฝันของแม่ที่ต้องการที่จะขึ้นไปอยู่บนหอคอยโตเกียวพร้อมกันพ่อแม่ลูก
แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ขึ้นไป เพราะแม่เสียชีวิตก่อน
ตอนจบลูกก็ได้อ่านจดหมายของแม่ที่เขียนทิ้งเอาไว้
จึงได้รู้ว่าความรักที่แม่มีต่อลูกนั้นมากมายเพียงใด
สุดท้ายลูกจึงนำภาพของแม่ในโทรศัพท์มือถือขึ้นไปบนหอคอยโตเกียว
เพื่อให้แม่ของเขาที่เสียไปแล้วได้เห็นวิวบนหอคอยโตเกียว
และสุดท้ายลูกก็สำนึกได้ว่า
คนที่รักเขามากที่สุดแล้วก็คือผู้หญิงที่อยู่ใกล้ตัวเขามากที่สุด
แต่เขากลับแทบไม่เคยสนใจเลย
ก็คือแม่ของเขานั่นเอง

ดูเรื่องนี้แล้วรู้สึกเลยว่า
ถ้าในวันนี้ที่คนที่คุณรักยังอยู่ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม
ควรจะหาโอกาสที่จะมอบความรักและความห่วงใยแก่เขา
ก่อนที่เราจะเสียคนๆนั้นไป

หนังเรื่องนี้เป็นหนังที่ดีและเราก็ชอบมากเลยนะ

เราก็เลยอยากเขียนเรื่องของหนังเรื่องนี้

เดี๋ยวคราวหน้าก็อาจจะไปหาเรื่องใหม่ๆมาเขียอีกละกันนะ

ขอบคุนเพื่อนๆที่มาเม้นนะ

ในบทความอันเก่าก็ด้วยนะ